> >> Γιατί μια Ομηρική λέξη μας φαίνεται δύσκολη και ακαταλαβίστικη;
> >> Οι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρουμε
> >> επειδή αγνοούμε την έννοια των λέξεων που χρησιμοποιούμε.
> >> Για του λόγου το αληθές θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα για να δούμε
> >> ότι η Ομηρική γλώσσα όχι μόνο δεν είναι νεκρή, αλλά είναι ολοζώντανη.
> >>
> >>
> >> Αυδή είναι η φωνή. Σήμερα χρησιμοποιούμε το επίθετο άναυδος.
> >> Αλέξω στην εποχή του Ομήρου σημαίνει εμποδίζω, αποτρέπω. Τώρα
> >> χρησιμοποιούμε τις λέξεις αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο
> >> αλεξήλιο Αλέξανδρος (αυτός που αποκρούει τους άνδρες) κ.τ.λ.
> >> Με το επίρρημα τήλε στον Όμηρο εννοούσαν μακριά, εμείς χρησιμοποιούμε
> >> τις λέξεις τηλέφωνο, τηλεόραση, τηλεπικοινωνία, τηλεβόλο, τηλεπάθεια
> >> κ..τ.λ.
> >> Λάας ή λας έλεγαν την πέτρα. Εμείς λέμε λατομείο, λαξεύω.
> >> Πέδον στον Όμηρο σημαίνει έδαφος, τώρα λέμε στρατόπεδο, πεδινός.
> >> Το κρεβάτι λέγεται λέχος, εμείς αποκαλούμε λεχώνα τη γυναίκα που μόλις
> >> γέννησε και μένει στο κρεβάτι.
> >> Πόρο έλεγαν τη διάβαση, το πέρασμα, σήμερα χρησιμοποιούμε τη λέξη
> >> πορεία. Επίσης αποκαλούμε εύπορο κάποιον που έχει χρήματα, γιατί έχει
> >> εύκολες διαβάσεις, μπορεί δηλαδή να περάσει όπου θέλει, και άπορο αυτόν
> >> που δεν έχει πόρους, το φτωχό.
> >> Φρην είναι η λογική. Από αυτή τη λέξη προέρχονται το φρενοκομείο, ο
> >> φρενοβλαβής, ο εξωφρενικός, ο άφρων κ.τ.λ.
> >> Δόρπος, λεγόταν το δείπνο, σήμερα η λέξη είναι επιδόρπιο.
> >> Λώπος είναι στον Όμηρο το ένδυμα. Τώρα αυτόν που μας έκλεψε (μας έγδυσε
> >> το σπίτι) το λέμε λωποδύτη.
> >> Ύλη ονόμαζαν ένα τόπο με δένδρα, εμείς λέμε υλοτόμος.
> >> Άρουρα ήταν το χωράφι, όλοι ξέρουμε τον αρουραίο.
> >> Τον θυμό τον αποκαλούσαν χόλο. Από τη λέξη αυτή πήρε το όνομα της η
> >> χολή, με την έννοια της πίκρας. Λέμε επίσης αυτός είναι χολωμένος.
> >> Νόστος σημαίνει επιστροφή στην πατρίδα. Η λέξη παρέμεινε ως
> >> παλινόστηση, ή νοσταλγία..
> >> Άλγος στον Όμηρο είναι ο σωματικός πόνος, από αυτό προέρχεται το
> >> αναλγητικό.
> >> Το βάρος το αποκαλούσαν άχθος, σήμερα λέμε αχθοφόρος.
> >> Ο ρύπος, δηλαδή η ακαθαρσία, εξακολουθεί και λέγεται έτσι - ρύπανση.
> >> Από τη λέξη αιδώς (ντροπή) προήλθε ο αναιδής.
> >> Πέδη, σημαίνει δέσιμο και τώρα λέμε πέδιλο. Επίσης χρησιμοποιούμε τη
> >> λέξη χειροπέδες.
> >> Από το φάος, το φως προέρχεται η φράση φαεινές ιδέες.
> >> Άγχω, σημαίνει σφίγγω το λαιμό, σήμερα λέμε αγχόνη. Επίσης άγχος είναι
> >> η αγωνία από κάποιο σφίξιμο, ή από πίεση.
> >> Βρύχια στον Όμηρο είναι τα βαθιά νερά, εξ ου και τo υποβρύχιο.
> >> Φερνή έλεγαν την προίκα. Από εκεί επικράτησε την καλά προικισμένη να τη
> >> λέμε «πολύφερνη νύφη».
> >> Το γεύμα στο οποίο ο κάθε παρευρισκόμενος έφερνε μαζί του το φαγητό του
> >> λεγόταν έρανος. Η λέξη παρέμεινε, με τη διαφορά ότι σήμερα δεν
> >> συνεισφέρουμε φαγητό, αλλά χρήματα.
> >>
> >> Υπάρχουν λέξεις, από τα χρόνια του Ομήρου, που ενώ η πρώτη τους μορφή
> >> μεταβλήθηκε - η χειρ έγινε χέρι, το ύδωρ νερό, η ναυς έγινε πλοίο, το
> >> άστυ έγινε πόλη, στη σύνθεση διατηρήθηκε η πρώτη μορφή της λέξεως.
> >> Από τη λέξη χειρ έχουμε: χειρουργός, χειριστής, χειροτονία,
> >> χειραφέτηση, χειρονομία, χειροδικώ κ.τ.λ.
> >> Από το ύδωρ έχουμε τις λέξεις: ύδρευση υδραγωγείο, υδραυλικός,
> >> υδροφόρος, υδρογόνο, υδροκέφαλος, αφυδάτωση, ενυδρείο, κ.τ.λ.
> >> Από τη λέξη ναυς έχουμε: ναυπηγός, ναύαρχος, ναυμαχία, ναυτικός,
> >> ναυαγός, ναυτιλία, ναύσταθμος, ναυτοδικείο, ναυαγοσώστης, ναυτία,
> >> κ.τ.λ.
> >> Από τη λέξη άστυ έχουμε: αστυνομία, αστυνομικός, αστυφιλία, κ.τ.λ.
> >>
> >> Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα παραδείγματα προκύπτει ότι: Δεν υπάρχουν
> >> αρχαίες και νέες Ελληνικές λέξεις, αλλά μόνο Ελληνικές.
> >> Η Ελληνική γλώσσα είναι ενιαία και ουσιαστικά αδιαίρετη χρονικά.
> >> Από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα προστέθηκαν στην Ελληνική γλώσσα
> >> Η γνώση των εννοιών των λέξεων θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι
> >> μιλάμε τη γλώσσα της ομηρικής ποίησης, μια γλώσσα που δεν ανακάλυψε ο
> >> Όμηρος αλλά προϋπήρχε πολλές χιλιετίες πριν από αυτόν.
> >> Προσθέστε και εσείς τις δικές σας γνώσεις που να σχετίζονται με το θέμα.
> >> Σκοπός μας είναι να ανακαλύψουμε τις έννοιες των λέξεων για να
> >> μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε καλύτερα. Παλαιότερα όταν έλεγαν μια λέξη
> >> καταλάβαιναν όλοι το ίδιο. π.χ για τη λέξη αρετή ήξεραν ότι είναι η
> >> μεσότητα ανάμεσα σε δύο υπερβολές. Σήμερα ο καθένας για την ίδια λέξη
> >> εννοεί και κάτι διαφορετικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου