Είπαν το χωριό κατώτερο πολιτισμό και την πόλη τον ανώτατο.
Και εκείνοι άφησαν το νυχτέρι και την βρύση του χωριού, την πίτα και την κουλούρα του γάμου, την εκκλησία και το πανηγύρι, γιατί ήταν χωριάτικα και δεν πρέπαν σε μορφωμένους. Άδειασαν τα χωριά μας, ξεχάσαμε τα τραγούδια μας, παρατήσαμε τα χωράφια μας και τις στάνες και κόψαμε ακαριαία την πρόοδο του πολιτισμού μας. Και σήμερα αυτοί οι μεγαλοηγέτες πετούν κοτρώνια στον λαό αυτό, όπως στα άγρια ζώα. Εκέινοι που τον ανάγκασαν να πέσει στα πόδια τους για να φάνε, γιατί ήταν η μόνη λύση να ταΐσουν τα παιδιά τους,αφου βασίλεψε η αναξιοκρατία. Οι παππούδες μας έκαναν το χρέος τους και πολέμησαν για μια ελεύθερη πατρίδα. Οι γονείς μας υποτάχθηκαν και έγιναν συννένοχοι, είτε μετέχοντας, ειτε σιωπώντας. Ήρθε ο καιρός να κάνουμε εμείς το χρέος μας και να δείξουμε τα ιδανικά και τις αρετές μας στα πέρατα της γης, γιατι στην γη ετούτη που πατούμε έζησε ο Διογένης, που μπρος τον Μέγα Αλέξανδρο δεν φοβήθηκε να του πει να κάνει πέρα γιατί του κρύβε τον ήλιο.
ΘΑΝΟΣ ΚΩΤΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου